In de praktijk wordt het door deze ontwikkelingen steeds moeilijker voor tandartseigenaren om tandartsmedewerkers en opvolgers te vinden. Met name buiten de randstad en universiteitssteden. Dit valt niet (volledig) op te lossen door enkele verrichtingen te delegeren aan mondhygiënisten en preventie-assistentes, laat staan door de taakherschikkingsmaatregel van minister Bruins. Een private universiteit kan echter wel uitkomst bieden. Én kost de overheid niet meer dan inspanningen om een en ander qua regelgeving en erkenning van diploma’s mogelijk te maken. Er zijn bovendien meer dan genoeg geïnteresseerde jongeren in Nederland die tandheelkunde willen studeren. Alleen al voor de studie tandheelkunde in Nijmegen meldden zich afgelopen jaar ruim 400 studenten aan terwijl er slechts 67 plekken waren. In Spanje blijkt al jaren dat extra kosten om de studie te volgen op een private universiteit geen belemmering vormt voor studenten. Spanje telt immers grofweg drie keer zoveel inwoners, heeft een enorm overschot aan tandartsen en toch studeerden hier afgelopen jaar ongeveer 2.500 tandartsen af (ongeveer 10x meer dan in Nederland). De kwaliteiten van de afstuderende tandartsen van dit soort universiteiten blijken bovendien gelijkwaardig. Het is dan ook hoog tijd voor een particulier universiteit tandheelkunde in Nederland. We kunnen patiënten buiten de randstad straks toch niet met kiespijn laten wachten tot de overvolle overgebleven tandartspraktijken eindelijk tijd hebben?! Jasper ter Bogt Manager Mondzorg
