Bewondering voor een Olympiër

In de eerste interviews hoorde ik dat ontzag hand in hand gaat met het genieten van de toejuichingen als ze tijdens de openingsceremonie binnenkomen in de kleuren van hun land. Eventjes ligt de focus niet meer bij de prestatie die ze van zichzelf eisen, maar gunnen ze zich dat moment. Een moment vol verwachting omdat alles nog mogelijk is en ontspanning omdat ze er zijn en mee mogen doen. Tegelijkertijd realiseren ze zich dat het nu echt gaat beginnen.

Team

Ik heb bewondering voor de passie, de gedrevenheid en de focus die deze Olympiërs zo lang kunnen opbrengen. Ik zag een filmfragment waarin Dafne Schippers al op 16-jarige leeftijd zei dat ze op de Olympische Spelen in 2016 wilde vlammen. Wat een doorzettingsvermogen van al die atleten om hier jarenlang naar toe te werken en om het allerbeste uit zichzelf te halen. Achter de atleet staat echter een team van mensen. Dit zijn de mensen die ze motiveren als het tegenzit, meedenken hoe de prestatie nog beter kan maar ook de mensen die genadeloos kunnen zijn als de situatie daarom vraagt.

Ik heb bewondering voor elke Olympiër maar herken mezelf beter in dit team achter de schermen. Het continue zoeken naar de mogelijkheden om het beste uit iemand te halen, het delen in de teleurstelling bij tegenslag maar vooral het gevoel van trots als het is gelukt. Daarom heb ik vollop genoten van de sportteams om nu weer geïnspireerd aan de slag te gaan met de praktijkteams.

Maaike Straathof