‘Verduurzamen begint bij kleine alledaagse handelingen’

Hoe ver wil je gaan met het verduurzamen van de praktijk? Dat is nog niet eens zo eenvoudig met zo’n breed thema. Laatst hoorde ik een best felle discussie over hoe duurzaam de deuren in de nieuwe praktijk zouden zijn. Dat heeft niet alleen met herkomst te maken, maar ook met mogelijkheden om de deur te verwerken bij sloop. Best ingewikkeld dus.

‘Drinkbare rivieren’

Met tandarts Michiel Lieshout en Klimaatgerust kijken we hoe duurzaamheid voor een praktijk nog concreter en praktischer kunnen maken. Gelukkig zijn er nog voldoende eenvoudige zaken die in ieder geval bijdragen aan meer duurzame zorg. Buiten de zorg zijn mensen als Li An Phoa van het boek ‘Drinkbare rivieren’ een lichtend voorbeeld van hoe je als individu toch een momentum kunt creëren.

‘Vervoer grootste impact’

Terug naar eenvoudige stappen voor een meer duurzame praktijk. De grootste impact komt uit vervoer. Dat geldt voor de bevoorrading, maar misschien nog wel meer voor het reisgedrag van onze patiënten. Kunnen we stimuleren dat patiënten niet met de auto komen? Of dat ze minder vaak naar de praktijk komen door vragen telefonisch beter te screenen of afspraken beter te combineren of in één keer af te handelen?

‘Stand-by staan vreet energie’

Water en energie zijn nog steeds een onbewuste last. Niet alles kun je met ledlampen oplossen, maar loop toch nog eens kritisch door je praktijk. Heb je ledlampen op alle plekken waar dit enigszins mogelijk is? Het is één van de investeringen die zichzelf ook nog eens makkelijk terugverdienen. Ook apparaten die stand-by staan kosten onnodig energie.

‘Meterstanden opnemen op vrijdag’

Wat nog steeds veel lijkt voor te komen is dat computers 24 uur aanblijven. Daar maken ook hackers graag gebruik van, dus een standaard beleid voor het uitzetten van computers en randapparatuur is om meerder redenen belangrijk. Ik kreeg ooit een goede tip van architect Lex van Waarden: ‘Neem de meterstand van vrijdag op als je de praktijk verlaat en vergelijk deze met die van maandag ochtend als je weer terugkomt’. Dan heb je meteen inzichtelijk wat het sluipverbruik in de praktijk is.

Tot slot creëren we in de zorg enorm veel afval. Maar weinig praktijken zijn ingericht op het scheiden van afval. Ook als dat niet lukt, kan je nog wel nadenken over het beperken van de hoeveelheid afval. Heeft elke patiënt bij de tandarts altijd een plastic bekertje nodig om te spoelen? Kijk eens kritisch naar de materialen die je standaard neerzet als je een patiënt binnenroept. Werken aan duurzaamheid kan groots en meeslepend zijn, maar onze ervaring leert dat er ook nog voldoende te winnen is in de kleine alledaagse handelingen.

Links:

• Alexander Tolmeijer, columns bij MedischOndernemen
• Duurzame Mondzorg, hoe maak je praktijk duurzamer?
• Li An Phoa en het boek ‘Drinkbare rivieren’ 
• Michiel Lieshout
• Klimaatgerust